روند مشاوره های روانپزشکی بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص)

هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی وضعیت مشاوره های روانپزشکی و تغییرات آن در یک دوره سه ساله در بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) بود. روش: مشاوره های روانپزشکی درخواست­شده از بخش­های گوناگون بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) از بهمن 1385 تا پایان اسفند 1388 به­صورت گذشته­نگر بررسی و ویژگی­هایی مانند جنسیت بیمار، دلیل درخواست مشاوره، بخش درخواست­کننده مشاوره، تاریخ درخواست و انجام مشاوره و تشخیص روانپزشکی ثبت شد. داده­ها به روش آزمون­های t و 2c تحلیل شدند. یافته ها: در طول مدت بررسی، 09/1 درصد کل بیماران بستری­شده، درخواست مشاوره روانپزشکی داشتند. بیشترین مشاوره ها از بخش داخلی درخواست شده بود. نشانه­های روانپزشکی (55 درصد) و نشانه­های جسمی توجیه­نشده (16 درصد) شایع­ترین علل درخواست مشاوره، و اختلال افسردگی اساسی (7/27 درصد)، دلیریوم (8/11 درصد) و وابستگی به مواد (2/10 درصد) شایع ترین تشخیص­های روانپزشکی بودند. میان دو دوره زمانی در سال­های 1385 و 1388 از نظر شمار کلی مشاوره ها، جنسیت بیماران، بخش درخواست­کننده مشاوره و زمان انتظار مشاوره ها تفاوتی وجود نداشت. گرچه در برخی بخش­ها مانند نورولوژی در متوسط شمار مشاوره های درخواست­شده از سال 1385 نسبت به سال 1388 تفاوت وجود داشت (05/0≥p)، علل درخواست مشاوره ها بین دو دوره تفاوتی نداشت. وابستگی به مواد در سال 1388 بیش از سال 1385 بود (001/0=p). نتیجه گیری: چنین بررسی­هایی برای پی گیری تغییرات الگوهای مشاوره روانپزشکی ضروری است.